„Pól spalonych skraj więcej zrodzi zbóż niż zielony maj, w czas wiosennych zórz”
Kochani,
zbliżamy się do Świąt Zmartwychwstania. Ofiara maksymalna Jezusa zrodziła w nas zobowiązanie do podzielenia się życiem z tymi, którzy się zagubili. Dzięki Niemu my powstaliśmy z martwych i dzięki Niemu powstała Barka.
Prosimy Was, abyście nieśli to zobowiązanie dalej: dostrzegali drugiego jako Brata, dawali szansę błądzącym, pielęgnowali w sercu wrażliwość na tych, którym się gorzej wiedzie. Z drugiej strony „spalone życie” można odbudować tylko we Wspólnocie, gdzie ludzie nie szukają swego, nie folgują swoim zachciankom, są cierpliwi, pracowici, ufni……
Świadectwo odbudowanego życia oddziałuje mocniej niż zakazy i nakazy. Wszystkim nam potrzebna jest nadal taka odwaga do zaryzykowania siebie. Szczególnie w czasach, gdzie jest coraz więcej podziałów i egoistycznych interesów.
Aby było więcej i więcej Braci i Sióstr, których ścieżki się prostują dzięki wspólnocie cnót i charakteru. Coraz więcej nas gotowych do ofiarności i braterstwa….
Alleluja,
Barbara i Tomasz Sadowscy
